Snipp, snapp, snute…….

……så var eventyret ute, i alle fall for denne perioden. Eg har hatt eit 4 mnd vikariat og nå er eg på veg heim. Det har vore litt av eit eventyr på mange måtar. Først og fremst var eg her på forsøksstasjonen for gjera ein jobb. Det har vore lærerikt, har møtt mange nye folk både frå Grønland og Danmark i hovudsak. Men også frå mange andre land som har vore her på besøk, som Spania, Frankrike, Sverige, Portugal, Japan, Sør Korea, England, Canada, Norge, Island, Færøyane, USA, Italia og Argentina. Nesten kvar dag har det vore ei ny overrasking.

Eg har levd svært enkelt. Då eg reiste heimefrå pakka eg klede og utstyr for ei veke og rekna med at det var nok for heile tida. Slik som eg har budd, så har eg laga det meste av maten sjølv, brukt ferske grønsaker rett frå åkeren, mjølk frå kua og fisk frå sjøen. Her er ingen butikk så pengeforbruket har låge på ca 150-200 kr pr veke. Kun ein fjernsynskanal med dårleg mottak og internett på PC’n kun inne i byen. Eg har ikkje kjørt bil, berre blitt kjørt ca 50 km. Traktor har eg berre brukt ein gong. Elevane kan, og likar det mykje betre enn eg.
I tillegg ein flott stillhet ute i naturen. Berre 500 meter å gå, så er eg rett inne i fjellheimen. Området eg har budd og reist i er på storleik litt større enn Danmark, men her bur ikkje meir enn ca 8 500 menneskje. Veier fins det nesten ingen av, her er det sjøen som er veien. Det har blitt fjell-, kayakk- og mange båtturar.
Er det så ingen minusar. Nå har eg vore her i den flottaste tida reint værmessig. Sommaren og hausten har vore den beste i manns minne. Det måtte vera kjemi-doen min, i alle fall til eg gjekk over til svenske-torv. Og språkmuren, eg tenkjer på alle dei gode historiene eg har godt glipp av. Men det har då ført til at eg har lært å lesa deira kroppsspråk og mimikk. Og så skulle Reidun ha vore her. Det har eg sakna mest!